Bahaizm to religia monoteistyczna. Wyznawcy wiary Bahá’i stanowią dziś największą nie-islamską mniejszość religijną w Iranie. Jest ich około 300 tysięcy. Bahaicką wspólnotę w Iranie cechuje wielka miłość do swojego kraju, a bahaici są zaangażowani w jego rozwój, jednak wyznawanie ich wiary jest w Iranie zabrobione i karane śmiercią. Dlatego w dzisiejszym Iranie nie odnajdziemy widocznych miejsc kultu bahaizmu.
Warto jednak wiedzieć, iż Bahaizm jest najmłodszą niezależną monoteistyczną religia świata – założoną w Iranie w XIX wieku, przez Bahá’u’lláha (1817 – 1892). Religia ma podobną genezę jak narodziny chrześcijaństwa. Tak jak chrześcijaństwo wyrosło z mesjanistycznych oczekiwań wobec judaizmu, tak bahaizm wyrósł z napięć w świecie islamu. Bahaizm dąży do jedności religii teistycznych. Jest religią monoteistyczną, która przyjmuje, iż jedyny Bóg jest stwórcą świata i nieśmiertelnych dusz, które po śmierci ciała człowieka, kontynuują swój rozwój i postęp przez wieczność.
Bahaizm, zrodził się w Persji i w niej początkowo zdobył największą rzesze wyznawców. Jednak bardzo szybko przeniknął do sąsiednich krajów muzułmańskich, Imperium Rosyjskiego oraz Indii. Wśród kolejnych wyznawców religii znaleźli się żydzi, chrześcijanie, oraz zoroastrianie. Muzułmanie odnajdywali w bahaizmie odpowiedzi na szereg pytań i muzułmańskich przepowiedni, widząc dodatkowo interpretacje wielu nauk islamu. Islamskie duchowieństwo jednak od samego początku istnienia religii wyznawców bahaizmu postrzegało jako muzułmańskich heretyków.
Religia ta wyrosła na islamie i czerpie z niego wiele dogmatów. Tak jak muzułmanie, bahaici wierzą, że Bóg jest jeden i całkowicie nieosiągalny w swojej istocie. Zasadnicza jednak różnica jest następująca – Bahii utrzymują, iż wszystkie religie są integralnymi częściami składającymi się na jeden boski plan, podczas gdy muzułmanie tak uniwersalne stanowisko odrzucają.
Od ponad 160 lat, czyli od początku powstania swojej religii, wyznawcy wiary baha’i są prześladowani w swoim ojczystym kraju – Iranie. Od czasów rewolucji islamskiej przybrało ono zintensyfikowaną formę i zaplanowanych akcji wyłapywania bahaitów. Bahaici są tez prześladowani w wielu krajach islamskich, a przywódcy islamscy nie uznają bahaizmu, jako niezależnej religii, ale raczej, jako odstępstwo od islamu. Najcięższe prześladowania oprócz Iranu, miału miejsce w Egipcie. Prawa bahaitów zostały ograniczone w mniejszym lub większym stopniu w wielu innych krajach, w tym w Afganistanie, Indonezji, Iraku, Maroko oraz kilku krajów subsaharyjskiej Afryki.
Mimo iż bahaizmu oficjalnie w Iranie nie ma, ze względów historycznych, najbardziej bahaickimi miastami wydają się być – Teheran – skąd pochodził Bahá’u’lláh oraz Shiraz – skąd pochodził Bab. Jednak wszelkie obiekty związane z historią bahaicką są systematycznie niszczone, tak jak dom ojca Baha’u’llaha, który był słynnym kaligrafem w Iranie, a także miejscowym gubernatorem.
Bahaici w Iranie nie mogą mieć administracji jednak wyznawcy wiary spotykają się w domach osób prywatnych. Na całym świecie jest obecnie siedem bahaickich domów modlitwy, po jednym w Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Środkowej, Afryce, Australii, Azji oraz na wyspach Samoa. Ósma świątynia jest obecnie w trakcie budowy w Chile. W budowie są także pierwsze narodowe domy modlitwy w kilku krajach na świecie.
Większość bahaitów zamieszkuje Azję (3,6 miliona), Afrykę (1,8 miliona), oraz Amerykę Łacińską (900.000). Według niektórych obliczeń, największa wspólnota bahaicka na świecie jest w Indiach (2,2 miliona), następnie w Iranie (300.000), oraz w Stanach Zjednoczonych (150.000). Religia Bahai została umieszczona na drugim miejscu w rankingu pod względem szybkości rozwoju.
Szczegóły i programy wypraw do Iranu znajdują się stronie wyprawy 1 lub wyprawy 2. O Iranie czytaj w naszych artykułach: Iran Kerman, Isfahan Iran, Iran Hafez, Iran Pustynia Lut, Iran i Irańska taqija i tarof – czym są?, Klucz do zrozumienia dzisiejszego Iranu: wojna z Irakiem, Meszhed. Jak wygląda święte miasta Iranu?, Jazd – czym jest pogrzeb powietrzny?, Teheran – światowa metropolia czy bezduszny moloch?, Iran. Kaluty i pustynia Dasz-E Lut, Iran: ofiara czarnego PR Polityki
Autor: Łukasz Odzimek