Polowanie z orłami jest starą tradycją Kirgizów, Kazachów oraz Mongołów. To na tych terenach, z uwagi na rozległe stepy i wielkie otwarte przestrzenie zawsze istniało najwięcej możliwości do uprawiania tego typu myślistwa. Zwłaszcza Mongołowie od wieków znani byli jako właściciele najlepszych psów i sokołów, a łowy z sokołami i orłami przybrały u nich charakter najkosztowniejszej i najbardziej elitarnej rozrywki. W czasach komunizmu na terenie republiki kirgiskiej i kazachskiej władze radzieckie zabroniły takiego typu myślistwa, przez co - w odróżnieniu od Mongolii - tradycja ta częściowo zaginęła na tym obszarze. Na szczęście mimo lat zakazów, i dziś w Kirgistanie można jednak spotkać treserów orłów. Współcześnie ich liczbę ocenia się na około czterysta osób. Treserzy orłów spotykają się na festiwalach, podczas których oceniane są zdolności łowieckie ptaków, i ich wyszkolenie. Wprawdzie w samym Kirgistanie jest mniej profesjonalnych treserów orłów i sokołów niż na przykład w Mongolii czy Kazachstanie, jednak dla laika spotkanie nawet z amatorem treserem i jego ptakiem jest niezapomnianym doświadczeniem. Wytrenowanie orła nie należy do prostych zadań, ale jeśli już ta sztuka się uda - to ptak staje się na długie lata prawdziwym przyjacielem człowieka niczym pies. Lata cierpliwej i umiejętnej pracy z ptakiem oraz stopniowego rozwijania w nim umiejętności do atakowania coraz to silniejszych zdobyczy doprowadziło, iż duże orły i sokoły uderzały na wilki stepowe, ale i na hasło sokolnika śmiało rzucały się i były w stanie obezwładnić człowieka.