Starą tradycją Kirgizów, Kazachów oraz Mongołów jest polowanie z orłami. To na terenach tych państw, z uwagi na rozległe stepy i wielkie otwarte przestrzenie zawsze istniało najwięcej możliwości do uprawiania tego typu myślistwa. Zwłaszcza Mongołowie od wieków znani byli jako właściciele najlepszych psów i sokołów, a łowy z sokołami i orłami przybrały u nich charakter najkosztowniejszej i najbardziej elitarnej rozrywki.

W czasach komunizmu na terenie republiki kirgiskiej i kazachskiej władze radzieckie zabroniły takiego typu myślistwa, przez co - w odróżnieniu od Mongolii - tradycja ta częściowo zaginęła na tym obszarze. Na szczęście mimo lat zakazów, i dziś w Kirgistanie można jednak spotkać treserów orłów. Współcześnie ich liczbę ocenia się na około czterysta osób. Treserzy orłów spotykają się oni na festiwalach, podczas których oceniane są zdolności łowieckie ptaków, ich zrozumienie i posłuszeństwo.

Wprawdzie w samym Kirgistanie jest mniej profesjonalnych treserów orłów i sokołów niż na przykład w Mongolii czy Kazachstanie, jednak dla laika spotkanie nawet z amatorem treserem i jego ptakiem jest niezapomnianym doświadczeniem. Wytresowanie orła nie należy do prostych zadań, ale jeśli już ta sztuka się uda - to ptak staje się na długie lata prawdziwym przyjacielem człowieka niczym pies. Lata cierpliwej i umiejętnej pracy z ptakiem oraz stopniowego rozwijania w nim umiejętności do atakowania coraz to silniejszych zdobyczy doprowadziło, iż duże orły i sokoły uderzały na wilki stepowe, ale i na hasło sokolnika śmiało rzucały się i były w stanie obezwładnić człowieka.